Özenle sardım, ruhuma sakladım cam kırıklarımı. En az temas, en az çizik.

Şimdi kalkmış diyorsun ki ‘gel ayıklayalım’. Silkeliyorsun. Dökülen dökülüyor güzel de… Canım yanıyor. Üçü beşi dökülür. Belki azalır kırıklarım. Ama artar yaralarım.

Korkuyorum. O kadar emek verdim sonuçta.

Bak biraz silkelendim, halim duman. Beğendin mi yaptığını can, kan revan.

HADİ, YİNE SİL BAŞTAN…