Ürpertici

Ürpertici ama korkma. Öyle korkunç olanından değil.

Boynuna bir buse konmuşta, bir esinti tüm vücuduna hafifçe değip geçmiş gibi. Hani ilk öpücükmüş de nefesin kesilmiş gibi. Göğsünde ayrı; karnında ayrı bir kuş, kanat çırpar gibi.

Ürpertici, ama dedim ya korkma! Öyle ürkütücü olanından değil. Ciğerlerin tükenmişçesine nefes alamazsın,  sonra trake solunumuna bağlarsın. Kulakların kızarır yanarsın da, yine de o ürperti ile donarsın. Dudakların  şapşal bir gülümseme ile aralanır ama sen onları ısırır bir arada tutmaya çalışırsın.

Ürpertici; ama korkma, öyle korkunç olanından değil. Vuslatsız kucaklaşırsın da ürperirsin hani. Kalbin oksijen isterken nefes almayı unutur şaşar kalırsın.

Tüylerin diken, zaman durmuş olur hani.

Ürpertici; ama korkma.

Ya da kork! Çünkü çok ürpertici.